Циститис е медицински термин за воспаление на мочниот меур. Во најголем број на случаи воспалението е предизвикано од бактериска инфекција. Но, понекогаш може да се појави и како реaкција кон некои лекови, радијациска терапија, спрееви за интимна хигиена, спермицидни гелови или поради долготрајна употреба на катетар.
Понекогаш циститисот може да е последица и на некое друго заболување.
Без оглед на причинителот, инфекцијата на мочниот меур може да биде многу непријатана и болна, и може да прерасне во сериозен проблем доколку се прошири кон бубрезите.
Најчест пристап во нејзино третирање е препишувањето на антибиотици или третирање на примарната причина за нејзино појавување.
Циститисот ги предизвикува следните симптоми:
- Силен нагон за мокрење
- Чувство на жарење при уринирањето
- Честоиспуштање на мала количина на урина
- Крв во урината
- Заматена урина
- Силен мирис на урината
- Нелагодност во пелвисот
- Чувство на притисок во долниот дел од стомакот
- Ниско покачена телесна температура
Некои луѓе се поподложни кон развој на уринарни инфекции. И ваквите инфекции се многу почести кај жените. Една од главните причини е човечката анатомија. Жените имаат пократка уретра, што го прави многу пократок и патот кои би требало за да го минат бактериити за да дојдат до мочниот меур.
Ризик фактори за развој на циститис се:
- Поголема сексуална активност – во тек на сексуалниот однос, бактериите може да се поттиснат за да навлезат во уретрата.
- Употреба на одредени видови на контрацепција – жените кои користат дијафрагми се изложени на поголем ризик од развој на уринарна инфекција, дотоку повеќе доколку дијафрагмата содржи и спермициден агенс.
- Бременост – хормонските промени кои настануваат за време на бременоста многу го зголемуваат ризикот за развој на уринарна инфекција.
- Менопауза – хормонските промени кои настануваат после менопаузата истотака го зголемуваат ризикот за развој на циститис кај постменопаузалните жени.